Se nunha Deputación cuxa presidencia pasou de pai a fillo ninguén se decidiu ata agora a investigar irregularidades é porque non había vontade de facelo. Con todo, dous anos despois de terse presentado unha denuncia contra o expresidente ourensano José Luís Baltar, a Fiscalía primeiro e un xuíz despois admitiron a trámite unha querella por un presunto delito continuado de prevaricación nas contratacións de persoal do ente provincial, o que podería convertelo no primeiro caso de nepotismo continuado nunha institución pública.
O asalto xudicial ao bastión dos Baltar limítase á actuación do pai durante un periodo concreto, aínda que a ninguén se lle escapa que se alguén ocupou un cargo durante 20 anos o normal é que usase o mesmo sistema selección de persoal durante todo o periodo. Os mandatos prolongados son un caldo de cultivo para este tipo de políticas, ás que non son alleas nin as forzas de dereita nin de esquerda, que tamén se ven obrigadas a buscar acomodo aos seus nas institucións como sistema de gratificación dos servizos prestados.
Deputacións e concellos están sementados de persoal colocado a dedo e por moito que se queira colocar agora a Baltar no disparadeiro os partidos son os grandes responsables desta situación. O cacique de Ourense só era o fenómeno na súa máxima expresión.