Non é a candidata a canción cutre do verán do inefable Georgie Dann, tampouco unha nova marca de comida rápida, nin sequera un premio extraordinario da Once, aínda que a palabra corralito está en boca de todos aqueles que gardan nunha conta bancaria eses aforros detraídos ao goce do lecer ou á calidade de vida. Unha das máximas autoridades en economía, é dicir, un deses personaxes que os ricos moi ricos usan para distraer a atención sobre as súas auténticas intencións, acaba de pórlle data á nosa entrada en parada respiratoria: xuño. É máis, Paul Krugman, que é como se chama este polo de granxa, xa nos ve o vindeiro mes a españois e italianos facendo cola nos bancos tratando de sacar efectivo das contas para levarllo á caixa forte da señora Merkel. A verdade que logo de ler as reseñas sobre o seu artigo no New York Times case que me asustei, aínda que tras comprobar que no seu currículo este gurú atesoura un Premio Nobel xa quedei máis tranquilo ao recordar que tamén llo deron a xente como Forbes, Kissinger, Arafat ou Rabin. Pero aínda que a cousa pinta bastante mal e pesar de que o amo do curral leva seis meses actuando como un galo descabezado, a principal razón que desacredita a teoría deste economista estadounidense non é outra que a constatación de que, en xuño, a única preocupación de italianos e españois será a Eurocopa de fútbol.