Xa comezan a ser demasiados os exemplos que a diario nos atopamos na rúa ou na nosa contorna de persoas a quen o peor efecto desta crise, a falta de traballo, lles tocou de cheo. O goteo non para e aínda que é significativo o alto grao de optimismo que atesouran os que cada mañá se levantan co ánimo de deixar atrás ese obrigado parón, os rostros confesan unha desazón provocada pola desesperanza que supón ver que a maquinaria económica non acaba de arrincar.
O ministro José Blanco alertaba no programa de televisión La noria –é significativo ata onde teñen que acudir os políticos para tratar de salvar a cara– de que os sindicatos deben de pensar nos máis de catro millóns de parados antes de botarse á rúa a criticar a baixada de soldos dos funcionarios, aínda que o máis triste é que esta masa de españois sen futuro a curto prazo só lle serva ao Goberno para xustificar os seus plans de axuste.
O outro día alguén confesoume que se lle saíse un traballo en Istambul, para alá marchaba, porque xa nin sequera en Madrid vía posible darlle esquinazo á súa mala xeira. Se ninguén o remedia, os especuladores, corruptos e neglixentes van arrastrar outra xeración ao exilio laboral, cando en verdade deberían de ser eles os desterrados.

Dentro del panorama de austeridad que se avecina para 2010 los lucenses acaban de recibir una buena noticia vía Presupuestos Generales. El Estado va a aumentar la inversión en la provincia hasta los 314 millones, con un incremento del 20%. En la cifra tiene mucho que ver el hecho de que haya tramos de tres autovías en construcción y, sobre todo, que el ministerio encargado de gestionar los proyectos lo dirija un lucense. José Blanco parece que quiere cumplir plazos y hasta el controvertido puente que ya anunció Zapatero en 2004 cuenta para el año próximo con una partida que hace más creíble su finalización en 2012. Otro ministerio, el de Medio Ambiente, gestionado por la también gallega Elena Espinosa, destina 50 millones a Lugo, en cuya capital lleva años desarrollando la nueva red de abastecimiento de agua.

La noticia llega días después de que el Gobierno de Núñez Feijoo anunciase la puesta en marcha del Plan Impulsa Lugo, por el que se prevé una discriminación positiva para las iniciativas empresariales en la provincia. Ahora sólo queda saber si los próximos Orzamentos de la Xunta también traerán un aumento en la inversión y una apuesta por proyectos en marcha como el polígono de As Gándaras. Y es que a día hoy Lugo lo que menos necesita son recortes.

Ao Goberno de Zapatero estáselle a acusar de improvisación nas medidas para saír da crise e aínda que o propio presidente se afana en desmentilo en mítines a pé de mina o certo é que a imaxe  que se dá é esa. Pero se cadra o que máis está a chamar a atención é que as claves sobre a xestión tributaria que se albisca para o vindeiro ano están a saír non da Vicepresidencia Económica comandada por Elena Salgado, senón do Ministerio de Fomento de José Blanco.
O político lugués, que en poucos meses está a darlle acento galego ao BOE, foi dos primeiros en propoñer unha suba dos importos aos que máis cobran para atallar o déficit do Estado, que está a recadar menos polo aumento do paro e a caída do PIB. Mesmo foi quen de citar unha cifra de corte, 50.000 euros anuais, para indicar que familias se verían afectadas por unha hipotética suba impositiva. Claro que logo matizou que só estaba a poñer un exemplo, posto que debe ser nunha rolda de prensa do Consello de Ministros na que faga tal anuncio.
Agora José Blanco declara que a devolución de 400 euros  no IRPF xa perdeu sentido logo da baixa das hipotecas e dos prezos, así que aqueles que xa contaban con esta paga extra poden ir olvidándose. O certo é que Blanco cando fai estas declaracións actúa máis como vicesecretario xeral do PSOE que como ministro aínda que está claro que as súas reflexións en alto pesan tanto como as que podería facer Elena Salgado. Por iso haberá que seguir poñendo a orella ao que diga o lugués.

En Lugo levan meses preparando a que leva camiño de convertirse en referente no calendario de festas de reconstrución histórica, o Arde Lucus. Como se dun concerto de U2 se tratase, en tres horas esgotáronse as entradas de tribuna para o circo romano e as modistas ou deseñadoras locais, segundo se pague, atoparon un filón nestes tempos de crise.

O caso é que a cidade das murallas está conseguindo redescubrir o seu pasado máis esplendoroso, aquel que chegou da man dun imperialismo que suxugou pero tamén formou aos habitantes dos castros. Hai dezasete séculos Lugo tiña unhas infraestruturas envexables e os seus habitantes podían desplazarse para comerciar ata outras cidades do noroeste. Hoxe as obras son máis difíciles de conseguir e os tempos de execución son agotadores. Menos mal que agora os lugueses contan cun tribuno no foro, o lugués José Blanco, que di que será capaz de cumprir todos os compromisos adquiridos.

Pero o que de verdade conta é que, segundo o Concello de Lugo, a celebración esta fin de semana do Arde Lucus vai deixar na cidade luguesa uns seis millóns de euros extra e, o que é máis importante, unha carga de autoestima e de concienciación da importancia que ten gabarse da historia propia, aínda que no seu tempo fose importada.

José Blanco acaba de facer boa a máxima de querer é poder. E agora que pode, a súa primeira decisión logo de seis días no cargo foi sacar do caixón de Magdalena Álvarez ‑como así definiu Touriño o arquivador dos proxectos de Fomento en Galicia‑ a obra da nova ponte sobre o Miño en Lugo. O ex presidente da Xunta era xunto con outros cargos socialistas e alcaldes o único defensor da ex ministra a pesares de que as súas visitas á cidade, a última unhas semanas antes das eleccións autonómicas, semellaban unha tomadura de pelo e en nada axudaban a sumar votos para o seu partido. Estaba claro que as súas prioridades eran outras o que ocorre é que cando non se ten vontade por facer algo é mellor nin mentalo.

Se cadra por esa espiña que tiñan cravada os socialistas lugueses, o flamante ministro de Palas non perdeu tempo en satisfacer aos seus conveciños. Ademais, xunto coa licitación da nova ponte tamén aproveitou para reunirse coa presidenta da comunidade na que reside, Madrid, onde estaban bloqueados desde hai anos varias infraestruturas de Fomento. Porque un político é de onde nace e de onde pace, e tratando ben aos cidadáns da Vila e Corte pode que se acabe gañando ata a simpatía dos tertulianos que tanto criticaron a súa designación.

O seguinte paso de Blanco debería ser o impulso da autovía de Lugo a Santiago, que pasa precisamente polo seu Palas de Rei natal, onde están pendentes de licitación dous tramos e nos que as obras dos restantes non avanzan coa celeridade desexada. Igual ocorre co trazado do AVE a Galicia, que se prometera que ía estar listo para o 2012. Agora, cos datos xa na man, o novo ministro non se atreve a dar como certa esa data, pois é consciente de que vai ter que vir máis a miúdo por Galicia do que o facía a inefable Maleni. Agora ben, seguramente a data definitiva non debería ir máis aló do 2013, se como din os mentideiros Blanco está chamado a ser o rival de Alberto Núñez Feijóo nas eleccións autonómicas previstas para ese ano.

Finalmente, só queda por saber cales van ser os plans do novo ministro de Fomento para o aeródromo de Rozas, logo de ter anunciado no seu día a creación dun centro de reciclaxe de avións que quedou en nada. José Blanco acaba de declarar que vai seguir buscando novos usos para estas instalacións. De momento, a alguén xa se lle ocorriu unha utilidade. Así, a Consellería de Cultura ten previsto para o mes de xuño a celebración de dous concertos de música experimental no hangar.

En fin, o que falta por ver é se este novo Ministerio de Fomento con varios galegos no organigrama lle vai cambiar o ritmo ás obras que ten en Galicia, pero de momento a música soa ben.

Unha boa comunicación na xestión dunha crise é fundamental para tentar a lo menos salvar os mobles. Iso debe ser o que lle aconsellaron os dirixentes socialistas a Rodríguez Zapatero sobre os axustes que ía ter que facer no Goberno logo dun ano de mandato no que se cumpriu a lei de Murphy (se a situación pode ir mal, irá peor). A remodelación fíxose onte oficial e dela  pódese esperar, se cadra como primeira medida, un despregue comunicativo dos novos ministros para venderlle á opinión pública as súas decisións e contrarrestar as críticas de inactividade por parte dos populares, unha tarefa para a que Zapatero mesmo incorporou a unha cineasta. Ademais, rodearse do aparato do partido vaille servir para trasladar á militancia todas as decisións importantes e axustes severos que haberá que activar para frear a galopante destrución de emprego e que seguramente toparán coa oposición dos sindicatos. No lado das persoas, resulta especialmente interesante para unha provincia como esta que José Blanco se convirta en ministro de Fomento. O seu ministerio ten en marcha proxectos en Lugo que precisan dun impulso económico e só desde o coñecemento do atraso que padece Lugo se pode traballar por sacalos adiante. Agardamos que non todo se quede en comunicar ben.