Ten nome de boneco diabólico a pesar de que vén avalado pola divina providencia. Xubi, a mascota presentada pola igrexa como símbolo das peregrinacións a Santiago nun ano consagrado para ser acicate de economías e públicas e privadas, ten basicamente un espírito comercial, posto que como iconografía relixiosa deixa moito que desexar. Ademais, o seu é un camiño menos proceloso que o dos sufridos peregrinos, xa que está predestinado a ser estampado en camisetas, contos ou pins que achegarán unha marxe de beneficio do que a igrexa di estar bastante necesitada.
Claro que agora queda por diante unha campaña de difusión do boneco como a ideada para o Xacobeo 93 pola Xunta, cun colorista Pelegrín que quixo entón aproveitar o tirón que mascotas como Curro ou Cobi tiveron o ano anterior. Entón a mercadotecnia funcionou e logrouse recuperar parte do millonario investimento para difundir como opción turística o fenómeno xacobeo, pero agora está por ver se a igrexa logrará as súas previsións recadatorias. Porque á hora de consumir simboloxía relixiosa, dáme que aos fieis dinlles máis as clásicas estampitas, os efectivos escapularios ou, postos a gastar, unha fiel réplica da reliquia do santo local.