Posts etiquetados ‘campaña’

Circo político

Mércores, 4 de Maio, 2011
Teño que confesar que este insano interese pola política xa me vén de pequeno. Cando os meus compañeiros de colexio se intercambiaban cromos de Migueli, Gordillo ou Camacho, eu coleccionaba adhesivos de propaganda das centos de siglas que poboaban a Transición e das que facía provisión naquelas ruidosas campañas electorais. Recordo sobre todo o traballadas que eran as dos roxeras e fachas, coa estética soviética do PCE, o colorismo do incipiente Bloque ou as ameazantes mensaxes de Fuerza Nueva ou Falange, quen contrapuñan imaxinación aos medios da UCD ou o PSOE.
A miña afección por coñecer as reviravoltas da política ata me levou de adolescente a traballar, de forma remunerada por suposto, nalgunha campaña de Coalición Galega, onde tocaba facer garda o último día de pegada ante a parede que acababas de empapelar para que lucise durante o día de reflexión.
Agora que a política se fai con menos paixón e os muros xa son virtuais, o que colecciono son roldas de prensa e cafés cos candidatos, e, a partir do venres, mitins nos que escoitarei por enésima vez promesas que se fan a uns votantes cada vez máis hastiados, pero aos que aínda atrae, como a aquel neno sen consolas, este circo político.

Tutelados

Mércores, 30 de Marzo, 2011
«Perdido como un quinto en día de permiso, como un santo sin paraíso, como el ojo del maniquí… así estoy yo sin ti», cantaba Joaquín Sabina para expresar o desacougo que pode producir estar sen o ser amado. A letra do xenial compositor ben podería usarse para definir a inquietude que lles provoca aos políticos en campaña que a Lei Electoral prohiba realizar inauguracións ou actos nos que se utilicen as obras públicas, financiadas co diñeiro do contribuínte, como logros dun determinado cargo público.
O cabreo mostrado polo alcalde de Lugo é un exemplo do malestar con esta nova normativa, que realmente é máis propia dunha democracia emerxente que dun país que dá leccións de talante e ética polo mundo adiante. Claro que se temos en conta o nivel de caradura que algúns políticos demostran á hora de facer balance do seu traballo é lóxico que desde a xunta electoral central se optase pola vía coercitiva.
De todos os xeitos, unha cousa é crer que a nosa clase política necesita estar tutelada para evitar desmáns e outra advertir por lei aos medios de comunicación privados sobre como deben dar a información electoral. O dito, logo de tres décadas, aínda somos unha democracia en construción.

Recta final

Martes, 24 de Febreiro, 2009

O Domingo de Entroido é o último día da campaña das eleccións autonómicas no que se poden publicar enquisas electorais e malia que soe a perogrullada o certo é que a elevada tasa de desmobilización e indecisión do electorado pode condicionar un resultado que hai uns meses parecía cantado. A baza de PSOE e BNG pasa por manter posicións e advertir aos seus fieis de que o PP pode dar a sorpresa se a abstención é elevada. Un domingo de bo tempo pode mudar moito o resultado final e iso sábeno ben tanto as esquerdas como as dereitas. A lóxica di que o votante cabreado coa situación non vai deixar de ir ao seu colexio, mentres que o indiferente só vai facelo se ve que a cousa se anima, e nas actuais condicións económicas e tendo en conta que a campaña está sendo bastante plana, dá a impresión de que os máis favorecidos poden ser aqueles contan con dar a badalada.

O nerviosismo xa se palpa entre os contendentes e a chegada dos chamados políticos paracaidistas vai ser unha constante durante a vindeira semana, nun intento de apoiar a uns candidatos máis ben grises, que nin siquiera son capaces de poñerse dacordo para debatir. E se cadra por iso a principal baza que lles queda aos partidos é a de tentar mobilizar aos seus militantes e simpatizantes para que o boca a boca funcione e tamén a de que os seus candidatos sexan capaces de resultar cribles na rúa. O alcalde de Lugo, José López Orozco, durante a campaña electoral na que optou por primeira vez á alcaldía, foi quen de reinventar o porta a porta, presentándose nos fogares lugueses como o seu candidato. E con ese método e tamén con moita paciencia foi capaz de darlle a volta ás enquisas e iniciar un mandato que lle dura xa case dez anos. Desde aquela o seu partido optou por repetir a experiencia, aínda que o feito de que moitos dos candidatos sexan cargos públicos en exercicio rebaixou bastante a intensidade deste tipo de campañas. Claro que cando está en xogo repetir o cargo durante catro anos ou facer a maleta, o que toca é deixar aparcado o coche oficial e tentar mobilizar ao electorado.

“O día das eleccións hai que sacar ao grilo do burato”, acostumaba a dicir ata hai pouco un político lucense nos mítines, facendo unha comparación que mesmo podería incitar ao carreteo de votos. Claro que no fondo a mensaxe buscaba facerlle entender aos seareiros que para gañar o partido necesítase da súa implicación, para que fagan de axentes electorais no seu entorno. Pode que esa acabe sendo a clave dun resultado electoral que hai uns meses se daba por feito, pero que agora mesmo ningunha enquisa pode asegurar.