Xornada de intenso traballo na Eurocámara

Levamos ano e pico sen nada que meter na urna e nuns meses os españois, igual co resto de europeos, seremos convocados a elixir a 751 privilexiados, 54 deles compatriotas, dos que nada volveremos saber unha vez finalice o reconto de votos, pero que se embolsarán durante cada un dos cinco anos de lexislatura un soldo medio de 84.000 euros, unha obscenidad máis da política.

Nos próximos meses oiremos a algúns partidos falar da necesidade de repensar a Unión Europea para que sexa máis social, a outros sobre a importancia de seguir unidos para competir cos mercados emerxentes e, aos máis inxenuos, desa suposta identidade europea que se desmonta cada vez que os países que mandan de verdade toman decisións que os débiles non poden nin cuestionar.

Certo é que España recibiu cantidades inxentes de axudas desde que en 1986 entraramos na Comunidade Europea, tras deixar aos pés dos cabalos a sectores como o pesquero ou o agrario, pero o euroescepticismo non parou de medrar nos últimos anos logo de ver como moitas desas subvencións acababan en mans de grandes constructoras, distribuidoras ou terratenentes, mentres se mantiña o desequilibrio entre uns e outros cidadáns, ata dentro do mesmo país. Se cadra pode que sexa posible outra Europa, aínda que dubido que os ‘benpagaos’ que enviaremos a Estrasburgo no la vaian crear.

Non hai cousa máis cruel que quitarlle un caramelo a un neno. E ese mesmo cabreo é o que poden coller nos vindeiros meses os pais galegos se o cambio no modelo da gratuidade dos libros de texto anunciado polo Goberno galego lles obriga a pagar algo que xa daban por descontado.
O caso é que a austeridade é a folla de ruta na Xunta e, de cara ao vindeiro curso, podería impoñerse un modelo de axudas para textos escolares en función das rendas. Claro que tendo en conta que moitos pais con ingresos medios están afogados por hipotecas e créditos, o feito de sumar despois do verán un gasto que non tiñan asumido pode xerar esa perrencha da que falabamos ao principio. E será a mesma que, de seguro, lles entrará aos contribuíntes se tamén se chega a consumar a medida de eliminar a devolución dos catrocentos euros de IRPF que instituíu Rodríguez Zapatero. A sorte que teñen os gobernos mal calculadores é que as familias aguantan co que lles boten e se ao final toca pagar de máis pois haberá que tirar do peto dos aforros para afrontar a volta ao colexio. Iso si, de momento toca gozar das merecidas vacacións, así que noraboa aos que as comecen hoxe e paciencia aos que lles toca esperar.