Modular á masa

Non son amigo das aglomeracións, por iso vivo nunha  minicidade como Lugo e  por iso non vou ás manifestacións  se non é para informar delas. Entendo malia todo a quen ve nas concentracións humanas encabezadas por tipos con megáfono coreando  pareados simplóns como o método  máis eficaz para obrigar a reaccionar  os que, acomodados no poder, só escoitan os consellos dos que están arriba. 

Moitos eramos os que imaxinabamos que a irreversible chegada de Rajoy á presidencia do Goberno volvería encher as rúas de desaloxados de cargos públicos, sindicalistas sen horario e antisistema, aínda que logo de térselle ido a man coa tesoira, a masa enfurecida engordou con funcionarios sen paga extra, traballadores regulados, parados sen subsidio, desafiuzados polos bancos e encabuxados en xeral.

E como o panorama vai camiño de empeorar, desde a zona de palco xa se comeza a falar de “modular” o dereito de manifestación, como acaba de propoñer a delegada do Goberno en Madrid, Cristina Cifuentes. Aínda que o meu desapego ás concentracións podería incluírme entre esa maioría silenciosa que Rajoy di que o apoia, discrepo de que un cambio legal consiga reprimir esa irrefreable tendencia dos españois a botarse á rúa para armala e, en cambio, creo que só conseguiría incitar os que preferimos ver os touros desde a barreira a correr tamén o encerro.

Tags: , , ,

Un comentario a “Modular á masa”

  1. f.santalla

    Xoan Carlos, moi bon o articulo, gustoume o teu diagnostico.