Maxistrados e traballadores da Xustiza cruzáronse de brazos en protesta polo tirón de orellas do poder político á actuación desafortunada dun xuíz e a secretaria da súa sala, que permitiron deixar en liberdade ao presunto asasino da nena onubense Mari Luz Cortés. Acusan a un dos poderes do Estado de inxerencia no outro e xustifican o erro por unha elevada carga de traballo, polo que reclaman máis medios materiais e humanos.
Nesta historia de xuíces contra políticos o cidadán é mero observador, aínda que resulta paradoxal que quen está afeito a penar os erros dos demais, ás veces con sentenzas exemplares, se nege a asumir unha sanción máis ben liviá e que calquera xurado popular avalaría.
Outra cousa é que a Xustiza en España necesite dun redeseño, cunha mellor repartición do traballo entre xulgados e unha maior especialización. Pero iso non quita de que o labor dos traballadores e xuíces, aínda que peque de lenta por culpa do sistema, deba exercerse con rigor e profesionalidade. Imaxinan vostedes que os xornalistas xustificasen os seus erros na información pola urxencia á hora de emitir ou publicar noticias. Pois ninguén o admitiría e, chegado o caso, ata un xuíz podería condenar esta actitude. Claro que o chamado cuarto poder nada ten que ver cos tres oficiais.

Esta entrada se publicó el Sábado, 25 de Outubro , 2008 a las 12:51 pm y está clasificada en Xeral. Puedes seguir las respuestas a través de el feed RSS 2.0. Both comments and pings are currently closed.