(i) Responsabilidades
Entre os veciños e os que gustamos de achegarnos pola Ponte a facer deporte ou tomar os viños sabíase que algo se estaba a mover no barrio para rexeitar o proceso de adxudicación de vivendas sociais en aluguer na Rúa Fermín Rivera, propiedade da Consellería de Vivenda e xa planificado polo anterior goberno popular. O PP sería logo o primeiro actor (i) responsable do conflito que se está a vivir agora en Lugo e que, por trascendencia, está a ser noticia tamén fóra da cidade. Claro que neste teatro de operacións o segundo (i) responsable sería logo o Concello de Lugo, que malia querer acabar co asentamento xitano do Carqueixo para propiciar a integración na cidade da súa poboación, logo de varios anos non conseguíu pisos para o realoxo. Porén, optou por un modelo de reubicación nas vivendas sociais que estaba a levantar Vivenda, o terceiro (i) responsable, por non mudar o proceso de baremación, deixando así a posible conflictividade en mans dos servizos sociais competentes. Ante este deixar facer deixar estar administrativo que só serviu para aderezar o sempre manipulable cabreo veciñal, o primeiro (i) responsable citado foi quen de acender a chispa cun acto público a pé de rúa que acabou en espontáneo corte de tráfico e que xa dura dúas semanas. A sucesión de protestas e réplicas entre políticos só serviu para sumar novos suxeitos a esta crónica da (i) responsabilidade e algunha ‘boutade’, como a proposta da federación veciñal de elaborar un censo de xitanos e inmigrantes. Seguramente haberá quen tamén lle adxudique unha (i) responsabilidade aos medios de comunicación polo tratamento do conflicto; ás asociación xitanas, por non terse mobilizado antes diante dunha situación que tampouco desexan, ou mesmo á sociedade luguesa, que en todos estes anos de progreso económico na cidade sempre mirou cara ao outro lado cando se falaba de erradicar o gueto do Carqueixo para integrar nos barrios ao pobo xitano.
O caso é que toda esa morea de (i) responsabilidades foi a que trouxo consigo unha situación na que medio cento de familias está esperando -algunhas en condicións precarias- para ocupar unhas vivendas xa rematadas, e de momento ninguén lles da unha solución consensuada, que de ningún xeito debe excluír o dereito a disfrutar dunha vivenda digna en aluguer. Negarlles esto sería, ademais de irresponsable, amoral, porque como dicía Arthur Schinzler, máis grave ca propia intolerancia é tolerar a intolerancia.
Tags: xitanos