Archivo de Abril, 2011

Alternancia

Mércores, 27 de Abril, 2011
A sociedade que aos da miña xeración nos tocous mamar é das que aposta pola alternancia, aínda que iso supoña que aos ‘teus’ lles toque ás veces facer o papel de perdedor. Churchill, que sufriu nas súas carnes os efectos desta dinámica incontestable, chegou a dicir que a alternancia fecundaba o solo da democracia.
Eu son dos que pensa que unha vitoria sempre é máis saborosa cando chega logo dunha amarga derrota, así que do mesmo xeito que ocorre co deporte, a política ten os seus tempos e só hai que saber esperar un golpe de fortuna ou un erro do contrario para tomar a dianteira. E iso é precisamente o que as enquisas lle auguran ao PP de Mariano Rajoy desde que a tenaza da crise comezou a asfixiar ás economías domésticas deste país. O problema é que a alternancia non é unha ciencia exacta e a estas alturas de mandato e tras a renuncia de Zapatero a verse pateado por propios e estraños, tampouco está tan diáfano o camiño para o candidato Rajoy, a quen unha recente sondaxe o volve a atrasar ata posicións moi próximas a ese PSOE sen aparente líder. A forza de caer en tópicos, parece que haberá partido ata o último minuto, e ese tamén é outro fertilizante da democracia, a incerteza.

Imputados

Mércores, 13 de Abril, 2011
A política debería ser como un autobús de liña, no que os que baixan deixan sitio aos que soben, aínda que non sempre é así e hai quen a asume como profesión para toda a vida. Dise por exemplo que Manuel Fraga se subiu na súa vintena a un coche oficial e ninguén foi capaz de baixarlo ata hoxe, para ben ou para mal.
Fai días un político retirado confesábame que deu o paso de entrar no público pensando, sobre todo, na soldada e na pensión de xubilación. Un arrebato de sinceridade a touro pasado, pero á fin e ao cabo unha verdade da boa, como din eses auténticos ácratas aos que chamamos nenos.
Agora acabamos de saber que os dous grandes partidos presentan nas súas listas electorais a persoas imputadas en sumarios xudiciais, entre eles un presidente autonómico que seguramente arrasará a uns desabridos rivais. Os seus líderes, aínda máis indolentes, asumen con flema a vergoña de compartir siglas con quen non merece estar ao coidado da caixa de todos e renuncian a obrigarlles a baixarse antes da seguinte parada para non perder viaxeiros.
Non creo que a política sexa só unha cuestión de privilexios, diñeiro ou poder polo feito de mandar, aínda que moitos se empeñen en facérnolo crer así.

El caso

Venres, 8 de Abril, 2011

Las miserias de un puñado de lucenses, de los que unos 80 aparecen como imputados por la comisión de algún delito, han sido plasmadas por una jueza en más de 76.000 folios que convenientemente encuadernados podrían ser vendidos a modo de ‘best seller’ en las librerías de la provincia. Y no es que a los lectores les haya surgido de repente una afición por la novela policíaca o la crónica judicial, el interés llega por esa enfermiza curiosidad que tienen los humanos y que los lingüistas definen como morbo, y que sirve para destripar al vecino que no cae en gracia.
La pregunta de estos días en la calle a los periodistas, abogados o funcionarios que se supone tienen acceso al preciado sumario del caso Carioca no es otra que: «¿Y quién está en el ajo?». Pues mire usted, teniendo en cuenta que la jueza se ha marcado una minuciosa instrucción que ha movilizado a comisarías, cuarteles, ayuntamientos, negociados, hospitales, restaurantes, clubs, embajadas y, en general, o a todo aquel que tuviese algo que contar en relación con el oficio más antiguo del mundo, pese a no haber pisado en su vida un lupanar, es susceptible de aparecer en los papeles, hasta el punto de que podría parecer que todo aquel que no es citado en el caso es un auténtico don nadie.